به گزارش خبرگزاری حوزه، حضرت آیت الله خامنه ای در یکی از توصیه های خود در تاریخ پنجم آبان ماه ۱۳۸۹ اینگونه بیان داشتند:
شما یک دلسوزی‌ای می کنید، وقت‌گذاری می کنید، بیشتر از وقت معمول در محل کار می مانید و خدمت می کنید.
ممکن است هیچ کس هم نفهمد، اما خدا می داند.
زیاد اتفاق می‌افتد افرادی که بدون اینکه کسی مطلع شود، بدون اینکه حتّی مافوق آنها یا زیردست آنها یا همکار آنها بداند، به یک کاری دلسوزانه رسیده اند. وقت کار اداری هم تمام شده، گفته نیم ساعت یا یک ساعت دیگر می مانم و این کار را تمام می کنم. هیچ کس هم ملتفت نشده، کسی هم از او تشکر نکرده. بدانید اینها پیش خدا باقی است.
آن روزی که چشم ها و دلها همه محتاج لطف و رحمت و مغفرت الهی اند، اینها برای شما مایه‌ی روشنی چشم و دل خواهد شد؛ اینها در آن روز سخت و هولناک قیامت، سایه‌ای خواهد شد بر سر شما.
بنابراین اجر الهی خیلی بالاتر است؛ به این اجر توجه کنید.
بدانید هر خدمتی که به مردم می کنید، این در نزد خدای متعال مضبوط و محفوظ است. وقتی با این روحیه کار کنید، از کار خسته نمی شوید. کار، دیگر ما را فرسوده نمی کند.
